بررسـی رابطه‌ی متغیرهای باورهای هوشـی، عزت‌نفس و انـگیزه‌ی پیشرفت با کارآفرینی در دانشجویان دانشگاه پیام نور استان‌های آذربایجان‌شرقی و غربی

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه­ی متغیرهای باور هوشی، عزت­نفس و انگیزه پیشرفت با کارآفرینی در دانشجویان دانشگاه پیام­نور استان­های آذربایجان­شرقی و غربی می­باشد. تعداد نمونه برابر 848 نفر دانشجو، 450 نفر دانشجوی زن و 398 نفر دانشجوی مرد با روش نمونه­گیری طبقه­ای ـ تصـادفی انتخاب شـده بودند. برای تحلیل داده­ها عـلاوه بر روش­های توصیفی میانگین و انحراف معیار از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه برای آزمون فرضیه­ها استفاده شد. روش تحقیق از نوع توصیفی و به شیوه­ی همبستگی انجام شده است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه­های باورهای هوشی بابایی(1377)، عزت نفس کوپر اسمیت (1976) انگیزه پیشرفت هرمانز (1970) و کارآفرینی روبینسون و همکاران (1991) است. نتایج نشان داد که همبستگی انگیزه­ی پیشرفت با کارآفرینی در سطح 01/0 معنی­دار است. همچنین همبستگی­های عزت نفس و باورهای هوشی با کارآفرینی در سطح 01/0 معنی­دار می­باشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می­دهد که متغیرهای پیش­بین این پژوهش (باور هوشی، عزت­نفس و انگیزه­ی پیشرفت( توانایی پیش­بینی واریانس متغیر ملاک (کارآفرینی) را دارا هستند.